نامه عاشقانه شهید محمود فاضلی به همسرش

نامه عاشقانه شهید محمود فاضلی به همسرش
سلام گرم برخاسته از اعماق وجودم و الهام گرفته از ذره ذره پیکرم، هدیه به توست بپذیر، که پاکترین سلام است، و جواب بده از پاکترین قلبها که قلب توست.
همسر خوبم، لحظه‌ها بی‌تو همچون قرنها دیر می‌گذرند و دور از تو حتی صدای ضربان قلبم آزارم می‌دهد، بارها آرزو می‌کنم که آن لحظه که تو در کنارم نیستی، تپش قلبم نیز متوقف شود، ولی افسوس که اراده‌ام در این طپش دخالتی ندارد.
بله همسرم، همسر خوبم، با تو به همه چیز امیدوارم و بی‌تو از همه چیز بیزار، با من بمان تا تمام هستیم را فدایت کنم، برای من بمان تا در راه خوشبختیت از جان مایه بگذارم، همسر من، یار من، بهتر از هرکس درکم کردی، بیشتر از همه برایم فداکاری کردی، اما، به تمام زندگانیم سوگند، به خدایم سوگند، و به عشق پاکمان سوگند که برایت فداکاری خواهم کرد. آری، خوبترین برای من، بهترین بهانه‌ی زندگیم، زندگی زیباست، زندگی من هم تا روزی که با تو و در کنار تو باشم زیبا خواهد بود و چه لذت بخش است تلاش و کوشش برای فردا، کوشش برای زندگی و امید به آینده و من امروز طعم این لذت را چشیدم.
بیا تا دست در دست هم نهیم و با هم از دنیای مشکلات بی‌پایان فاتحانه بیرون آییم، بیا تا برای هم فدا شویم، من برای تو، تو برای فرزندانمان، و همه ما برای شرافتمان.
و در آخرین جمله‌ام، تنها میتوانم بگویم، دوستت داشتم، دوستت دارم و دوستت خواهم داشت، من همیشه منتظر روزی هستم که امیدها و رؤیاها به حقیقت بپیوندد، یکی از مهمترین آرزوهایم خنده‌ی توست، بخند همسر خوبم، بخند ای تنها امیدم.
با عشق و با امید شهید محمود فاضلی