دعای قنوت :
خیلی اشکش را نگه می داشت ،
توی چشمش ، همسرش فقط یکبار گریه اش را دید ، وقتی امام رحلت کرد . دوستش
می گفت : « ما که توی نماز قنوت میگیریم از خدا می خواهیم که خیر دنیا و
آخرت را به ما اعطا کند و یا هر حاجت دیگری که برای خودمان باشد اما صیاد
تو قنوتش هیچ چیزی برای خودش نمی خواست . بارها می شنیدم که می گفت ( اللهم احفظ قاعدنا الخامنه ای ) بلند هم می گفت از ته دل ... ».
نگقتن بسم الله :
اوایل
جنگ بود . در جلسه ای بنی صدر بدون « بسم الله » شروع کرد به حرف زدن ،
نوبت که به صیاد رسید به نشانه ی اعتراض به بنی صدر که آن زمان فرماده کل
قوا بود ، گفت :« من در جلسه ای که اولین سخنرانش بی آنکه نامی از خدا ببرد
، حرف بزند ، هیچ سخنی نمی گویم . »