احیای امر بمعروف و نهی از منکر

آثار سیاسی عاشورا –احیای امر بمعروف و نهی از منکر

تفسیر و احیاى اسلام و امر به معروف و نهى ازمنکر

از جمله آثار مهم سیاسى - اجتماعى قیام و نهضت حیاتبخش حسینى که به جاى مانده، آشکار ساختن اسلام صحیح و احیاى امر به معروف و نهى از منکر بود تا بطلان اسلام انحرافى اموى که پس از زمان رحلت نبى اکرم (ص) صورت گرفت، روشن شود.

خاندان بنى امیه در تبلیغات خود، خویش را از خاندان رسول خدا (ص) قلمداد کرده و اسلام را وارونه به مردم نشان داده بودند و ایشان را در امور دین به ادعاى اینکه اولى الامر واجب الاطاعه هستند در حیرت و سرگردانى گذاشته بودند؛ اما امام حسین (ع) با قیام خود همه این توطئه‏ها را بهم ریخت و اسلام اموى و دین یزیدى را از اسلام ناب محمدى جدا ساخت، و با نماز خونین خود در ظهر عاشورا، نماز را اقامه کرده عملاً معنا نمود.

چنانکه در زیارت وارث مى‏خوانیم: «اشهد انک قد اقمت الصلوة و اتیت الزکوة و امرت بالمعروف و نهیت عن المنکر».

رسالت هنر انقلابی

هنر و قالب‌های گوناگون آن در عصری که شاهد صف‌آرایی تمام عیارِ تفکر مادی در مقابل تفکر الهی و توحیدی هستیم اهمیت مضاعفی پیدا کرده و وظیفه مهمی در تبیین حقایق و مقابله با دشمنی‌ها دارد. از این رو است که رسالت هنر انقلابی در دوره پس از انقلاب اسلامی مطرح می‌شود و هنرمندان متدین و انقلابی نقشی مضاعف می‌یابند.
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در آستانه سالروز شهادت «سید شهیدان اهل قلم» شهید سیدمرتضی آوینی و روز هنر انقلاب اسلامی، گزیده ای از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره‌ی «رسالت هنر انقلابی» و وظایف هنرمندان در این عرصه را منتشر می‌کند:

 هنر انقلابی باید زیبایی‌ها را تبیین کند
پنجاه، شصت سال کسانی بر ما حکومت کردند که آورنده‌ی آن‌ها، نه اینکه ما نبودیم- چون در ایران حکومت مردم به این صورت اصلًا سابقه نداشت- بلکه دلاوریِ خودشان هم نبود. ای‌کاش اگر دیکتاتور بودند، اقلَّا مثل نادرشاه با زور بازوی خودشان، یا مثل آغامحمدخان با حیله‌گری خودشان بر سر کار آمده بودند؛ اما این‌طور نبود. دیگران آمدند و آن‌ها را بر این ملت مسلّط کردند و تمام منابع مادّی و معنوی این ملت را به غارت بردند. با رنجها و محنتهای بسیاری، حرکت عظیمی در مقابل این پدیده‌ی شوم اتّفاق افتاد و توانست با فدا کردن جانها و با عریان کردن سینه‌ها در مقابل دشنه‌ی دشمن غدّار، به جایی برسد. این زیبا نیست؟ هنر چگونه می‌تواند از کنار این‌ها بی‌تفاوت بگذرد؟ این توقّعِ انقلاب است. هنر انقلابی‌ که ما از اوّل انقلاب همین‌طور گفتیم و آن را درخواست کردیم، این است. آیا این توقّعِ زیادی است؟

Late Imam Khomeini (r.a) the Glorious barrier against Zionism, Capitalism, Imperialism…

In the eyes of US government and the alike arrogants, there is no one as abhorred as the brightening figure and luminous sunlight of the honorable Imam. They respected him but were his enemies at their hearts, because he resisted, because with his two unique characteristics of “full insight” and “thorough determination”- he observed well and understood properly, he would firmly resist- he was a barrier against their progress and their harms, beats and bites; thus they were his enemies. Of course we said that, they respected him, they realized his greatness; but the greater, the more abhorred; It’s the same today; anyone who is steadfast to principal and main values, that is, one who is steadfast to the values that define the political identity of the revolution- i.e. not to oppress and not to be oppressed-and understands that the list of problems created by the enemies of the Islamic government are placed within this framework- anyone who possess such vision and resistance on this path- would be equally detested.

The Leader of Islamic Ummah and Oppressed People Imam Sayyed Ali Khamenei, 17/09/2013

ماشین ضدگلوله شهید باکری برای ورود امام

ماشین ۶ چرخ با درهای یک و نیم متری آهنی

امام جمعه ارومیه در خاطرات خود از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به روایت اهتمام شماری از افراد جهت ساخت ماشین ضد گلوله برای حفاظت از جان امام خمینی (ره) می‌پردازد.

پیرمردی که زیر شکنجه بعثی‌ها برای امام دعا می‌کرد

یاران روح الله

پیرمردی که زیر شکنجه بعثی‌ها برای امام دعا می‌کرد

صبح‌ها بعد از نماز می‌نشست و دعا می‌کرد؛ معنویتش خیلی بالا بود. یک روز بعثی‌ها ریختند داخل و همه را زدند…

 

پیر و جوان به فرمان امام‌شان برای جهاد رفته بودند و تا آخرین قطره خون‌شان هم پای این عهدی که بسته بودند، ایستادند.

چرا جماران برای سکونت امام انتخاب شد؟ / تعجب کردم که امام کفن نداشت

گفت وگو با محمد تیموری پیرامون خاطرات ورود و وداع امام خمینی

چرا جماران برای سکونت امام انتخاب شد؟ / تعجب کردم که امام کفن نداشت!

 محمد تیموری، از رزمندگان دفاع مقدس و یکی از اهالی قدیمی محله جماران، که در جریان جزئیات ورود و وداع حضرت امام خمینی(س) درباره دلایل انتقال امام از دربند به جماران اظهار داشت: حضور حضرت امام در تهران، اول از مدرسه رفاه شروع شد و بعد به قم رفتند و مجددا به تهران بازگشتند و به دربند رفتند. با توجه به ورود امام به ایران که یک سال بیشتر از آن نمی‌گذشت و انقلاب که تازه اتفاق افتاده بود، برای ملاقات با امام اشتیاق عجیبی بین مردم وجود داشت. خصوصا اینکه همه در لحظه ورود امام، بهشت زهرا نبودند و او را از نزدیک ندیده بودند. امام هم در راس انقلاب قرار داشتند و مردم به نحو دیگری به امام نگاه می‌کردند

آخرین دغدغه های امام خمینی(ره)

 

اسرار سر به مهر سلوک امام خمینی

خاطره آیت الله بهجت از امام خمینی

اسرار سر به مهر سلوک امام خمینی

 

 یکی از نکاتی که خیلی سر بسته آیت الله بهجت(ره) درباره امام خمینی (ره) مطرح کردند، این بود که فرمودند: اسراری از آقای خمینی میدانم که تا کنون نگفته ام و نخواهم گفت. 

هر چند آیت الله بهجت، هیچگونه توضیحی درباره ی اسراری که از امام خمینی می دانستند، بیان نکردند، ولی از همین اشاره ی کوتاه ایشان، می توان فهمید که: 

اولا : امام خمینی، نه یک سر، بلکه اسراری داشته که برخی از خواص از آنها مطلع بوده اند؛ ولی پرده برداری از آنها را مصلحت نمیدانسته و یا اجازه ی فاش کردن آنها را نداشته اند. 

ثانیا : امام خمینی، درباره ی راز و رمز های سیر و سلوک معنوی خود آنقدر کتوم بوده که اسرار معنوی او، حتی پس از وفاتش و تا کنون فاش نشده، در صورتی که کرامات بسیاری از اولیای الهی ، لا اقل پس از وفات آنها معلوم گردیده است

جمله زیبای یک مادر شهید به امام خمینی (ره)

برای برخی مطالب گذاشتن شرح، کاری عبث است چراکه اینقدر آن مطلب گویاست که هر شرحی ناقص خواهد بود.

 

 عکس اول را در آورد: این پسر اولم محسن است.

عکس دوم را گذاشت روی عکس محسن: این پسر دومم محمد است، دوسال با محسن تفاوت سنی داشت.

 

عکس سوم را آورد و گذاشت روی عکس محمد؛ رفت بگوید این پسر سومم.. سرش را بالا آورد، دید شانه های امام (ره) دارد می لرزد..امام (ره) گریه اش گرفته بود..

 

فوری عکسها را جمع کرد زیر چادرش و خیلی جدی گفت:

 

چهارتا پسرم رو دادم که اشکتو نبینم…

جرم «قرنی» چه بود...؟

آمرحوم قرنی، خدا رحمتش کند، اینجا بود به من گفت که مقابله بین، جنگ ما بین مردم و قوای دولتی در آن شب سه ساعت و نیم بود. با سه ساعت و نیم دستهای خالی بر تانک و توپ و مسلسل و اینها غلبه کرد. این غلبه، غلبه الهی بود، یعنی نظر خدا بود.

نچه می خوانید، دربرگیرنده اکثر دفعاتی است که بنیانگذار جمهوری اسلامی از شهید قرنی یادی کردند. همچنین گزید های از سخنان آن بزرگمرد در مذمت ترورهای ننگین گروه فرقان، به همراه پیام حضرت امام (ره) در مورد وقایع سنندج در اسفندماه 1357 ، سخنانی در جمع برخی فرماندهان ترابری ارتش و مواردی دیگر (که همه آ نها به نوعی ترسیم کننده فضای کشور، انقلاب نظام و ارتش در آن دوران نیز هستند) تقدیم حضورتان می شود.
ابراز تأسف حضرت امام از ترور سرلشکر قرنی یک روز پس از شهادت شهید قرنی؛ طی اطلاعیه ای که دفتر معظمٌ له منتشر کرد به خانواده معزز این شهید ابلاغ شد. متن اطلاعیه دفتر امام خمینی به این شرح است:

نامه امام خمینی (ره) به آیت الله خامنه‏ اى در مورد ولایت مطلقه فقیه

زمان: ۲۱ دى ۱۳۶۶/۲۰ جمادى الاول ۱۴۰۸
مکان: تهران، جماران
موضوع: ولایت مطلقه فقیه
مخاطب: خامنه اى، سید على (رئیس جمهور و امام جمعه تهران)
نامه آیت الله خامنه‌ای به امام خمینی: بسم اللَّه الرحمن الرحیم. محضر مبارک رهبر معظم انقلاب حضرت امام خمینى- مدظله العالى پس از عرض سلام و ارادت، مرقوم مبارک در پاسخ به معروضه اینجانب را استماع و زیارت کردم و از ارشادات آن حضرت که مانند همیشه ترسیم کننده خط روشن اسلام است متشکرم. نکته اى که بیان آن را لازم مى دانم آن است که بر مبناى فقهىِ حضرتعالى که اینجانب سال‌ها پیش آن را از حضرتعالى آموخته و پذیرفته و بر اساس آن مشى کرده ام، موارد و احکام مرقوم در نامه حضرتعالى جزو مسلمات است و بنده همه آن‌ها را قبول دارم. مقصود از حدود شرعیه در خطبه هاى نماز جمعه چیزى است که در صورت لزوم مشروحاً بیان خواهد شد. امید است سالهاى متمادى این ملت عزیز و فداکار و مسئولان آن و همه امت بزرگ اسلام از فکر بیدار و روشن و رهبرى بى بدیل جنابعالى بهره‌مند گردند و خداوند عمر شریف شما را تا حضور ولى عصرارواحنا فداه مستدام بدارد.
                                                                          سید على خامنه اى .
                                                                                     ۶۶/۱۰/۲۱

نامه امام خمینی به آیت‌الله خامنه‌ای:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
جناب حجت الاسلام آقاى خامنه اى، رئیس محترم جمهورى اسلامى- دامت افاضاته مرقوم شریف جنابعالى واصل و موجب خرسندى گردید.
اینجانب که از سالهاى قبل از انقلاب با جنابعالى ارتباط نزدیک داشته ام و‌‌‌ همان ارتباط بحمداللَّه تعالى تاکنون باقى است، جنابعالى را یکى از بازوهاى تواناى جمهورى اسلامى مى دانم و شما را چون برادرى که آشنا به مسائل فقهى و متعهد به آن هستید و از مبانى فقهى مربوط به ولایت مطلقه فقیه جداً جانبدارى مى کنید، مى دانم و در بین دوستان و متعهدان به اسلام و مبانى اسلامى از جمله افراد نادرى هستید که چون خورشید، روشنى مى دهید.
مع الأسف جمهورى اسلامى و سران محترم آن به جرم اسلام خواهى و بسط عدالت اسلامى در جهان مورد تاخت و تاز تبلیغاتى جهانخواران شده اند و مثلًا اگر بگویند آفتاب روشن است، فردا تبلیغات جهانى به شرح و تفصیل و توجیه و تحلیل پرداخته و جمهورى اسلامى و یاران آن را به طورى محکوم مى کنند و چون آشنا به فقه اسلامى و به ملت فداکار اسلام و ایمان راسخ آنان نیستند، بسیارى از اوقات تبلیغات آنان به نفع جمهورى اسلامى تمام مى شود.
و البته ما متوقع نیستیم که با قیامى که بر پایه اسلام عزیز نمودیم و «نه» به شرق و غرب و عمال آنان گفته ایم، آنان به ما و شما‌ها و به ملت عزیز جان بر کف ما بارک اللَّه بگویند. و خوشبختانه اخیراً در همین موضوع حدود ولایت فقیه نویسندگان و گویندگان متعهد و آگاه به مسایل اسلامى، مسئله را در مجالس و روزنامه ‌ها تا آنجا که دیدم مورد بحث قرار داده که من از تمامى آنان تشکر مى کنم و امید است ائمه محترم جمعه و بویژه امثال جنابعالى که در بیان مسائل دست توانا دارید، مسئله را تعقیب و در خطبه هاى نماز جمعه اذهان ناآگاهان را روشن و زبان دشمنان اسلام را قطع فرمایید.
 و جنابعالى و ملت بزرگوار خواهند دید که در اطراف همین نامه چه شیطنت‌ها و تحلیل‌ها در رسانه هاى گروهى مخالفین اسلام و همدستان آنان خواهد صورت گرفت. در خاتمه سلامت و سعادت جنابعالى را از خداوند خواستار و امید است امثال جنابعالى در مقاصد عالیه خود پیروز و سربلند گردید. والسلام علیکم و رحمة اللَّه.
                                                                                    ۲۱ دى ماه ۶۶
                                                                           روح اللَّه الموسوى الخمینى
 (صحیفه نور، ج ۲۰، ص۴۵۵و ۴۵۶)

خمینی زنده است

درباره «غم بی تسلّی» ارتحال روح خدا خمینی چه می‌توان گفت و شنید؟! اگر نبود کلام الهی که «محمد ـ صلوات‌الله و سلامه علیه ـ نیست جز پیامبر خدا، آیا اگر بمیرد یا کشته شود به جاهلیت پیشینیان خویش باز می‌گردید؟»، حق بود تن و جان به طوفان ناامیدی بسپاریم. اما کلام خدا دلداری‌مان می‌داد که این غم‌های بزرگ، ابتلا و امتحان است برای آزمودن و ممتاز ساختن صابران و صادقان از منافقان متزلزل. ما ماندیم و داغی سنگین؛ «هیچ‌کس نتوانست این جرعة درد را، خاموش فرو برد... مصیبت فقدان امام، به همان بزرگی امام بود و جز خدا و اولیایش کیست که حد و مرز این عظمت را بشناسد؟ آنجا که دل‌های بزرگ بی‌تاب می‌شوند، آنجا که انسان‌های بزرگ دست و پا گم می‌کنند، آنجا که صحنه از بی‌قراری میلیون‌ها انسان پر است، کدام زبان و قلم است که بتواند نمایشگر و صحنه‌پرداز گردد... زمان، یگانه خود را از دست داد و زمین، گوهری یک‌دانه را در خود گرفت...».

(پیام رهبر انقلاب به مناسبت اولین سالگرد ارتحال امام، 10 خرداد 1368)